آیا حسابداری علم است یا هنر؟

آیا حسابداری هنر است یا علم

بحث در مورد اینکه آیا حسابداری یک علم است یا یک هنر، بارها موضوع بحث بوده است، اما امروزه چیزی کاملا تعریف شده است؛ مساله اتخاذ یک موضع التقاطی نیست، بلکه داشتن مفاهیم روشن است. حالا قرار است به پاسخ سوال اینکه آیا حسابداری یک هنر است یا یک علم بپردازیم.

پاسخ ساده است: ما می توانیم فرایندها و روش های مختلف مورد استفاده در حسابداری را به عنوان علم، و فرایندهای تحلیل و تصمیم گیری را به عنوان هنر در نظر بگیریم. این موضوع طعم هر دو دنیای علم و هنر را با هم دارد.

یک سری روش های علمی وجود دارد که حسابداری را به شیوه ای که انجام می دهد، کنترل می کند، اما درست است که شما به عنوان یک حسابدار که زمان زیادی را صرف تجزیه و تحلیل و تفسیر نتایج به دست آمده از به کارگیری این روش ها می کنید، بنابراین ما نیز می توانیم آن را به عنوان هنر در نظر بگیریم؛

نوآوری هنری شما در فرآیند تصمیم گیری کلیدی است. خیلی ها می گویند هنر کاربرد عملی علم است و این تقریبا درست می باشد.

چه چیزی حسابداری را علمی می کند؟

علم عبارت است از پی گیری و به کارگیری دانش و درک جهان طبیعی و اجتماعی به دنبال یک روش شناسی نظام مند مبتنی بر شواهد. همچنین روش شناسی علمی باید شامل موارد زیر باشد:

• مشاهده و اندازه گیری هدف
• شواهد
• آزمایش و آزمون فرضیه ها
• استدلال برای نتیجه گیری از حقایق
• تکرار
• تجزیه و تحلیل داده های حاصل
• تایید و آزمایش

امروزه، هیچ کس نمی تواند ماهیت علمی حسابداری را انکار کند، اگرچه هنوز نویسندگان زیادی هستند که این حقایق را انکار می کنند. این شاخه ای از دانش علمی برتر انسانی است و یک هدف دارد؛ روشن کردن حقایق اقتصادی در حالی که یک توضیح پولی دارند. بنابراین ریاضیات و این موضوع، یک واقعیت مالی را تشکیل می دهند. این حوزه از دانش همه ویژگی های ضروری دانش علمی را دارد، اما به طور خاص دانش عملی.

در این معنا، اینها حقایقی هستند که به فرهنگ انسانی و به طور خاص حقایق اجتماعی مربوط می شوند؛ آن ها از فعالیت هایی تولید می شوند که انسان ها وقتی جامعه ای را می سازند و در آن زندگی می کنند، انجام می دهند: یعنی فعالیت های اقتصادی. بنابراین، به عنوان علمی که مبتنی بر تجربیات است.

حقایق را مشاهده می کند، گزاره های فرضی را فرموله می کند و سپس آن ها را تایید یا ابطال می کند. به عبارتی موضوع حسابداری شرایط یا ویژگی های دانش علمی را برآورده می کند زیرا در آن دانش نظم وجود دارد، ساختار دارد، یک معنا یا جهت دارد و شما می توانید قانونی بودن، هویت و علیت را نیز پیدا کنید. امروزه، این علم با ابزار تحقیق خود، ارتباطات گسترده حقوقی - اقتصادی و روش شناسی خود به عنوان یکی از واقعیت های بزرگ دانش معاصر ایستاده است.

آیا حسابداری یک تکنیک است؟

این نظر قدیمی که برخی از نویسندگان گفته اند حسابداری یک علم نیست، بلکه یک تکنیک است، به عنوان یک نظر باستان شناسی شبیه کسی است که فاقد اطلاعات علمی معتبر است. البته تکنیک هم در حسابداری نقش بسیاری دارد ولی بهتر است که حسابداری را فقط یک تکنیک ندانیم.

اگر با دقت به این موضوع فکر کنید، وقتی با حسابداری به عنوان یک تکنیک سر و کار دارید، به کاربرد عملی آن به عنوان یک علم اشاره می کنیم، یعنی شما از این تکنیک به عنوان ابزاری برای یک فرآیند علمی خاص استفاده می کنید. این تکنیک توسط مجموعه ای از ابزارها و مصنوعات و همچنین تمام روش هایی که دستیابی به توابع و اهداف آن تکنیک را ممکن می سازد، تشکیل می شود. زمانی که حسابداری مرحله علمی خود را آغاز کرد، مشاهده کردیم که فرآیند ثبت دستی به ثبت مکانیکی و از آن به محاسبات الکترونیکی یا همان پردازش اطلاعات الکترونیکی منتقل شد.

امروزه حسابداری ابزارهای کامپیوتری جدیدی دارد که سعی می کند اطلاعات واقعی و دانش نامشهود شرکت را مدیریت، به اشتراک بگذارد و انتقال دهد به طوری که در سازمان یکپارچه در برنامه های کاربردی مانند داده کاوی، پایگاه داده دانش، مدیریت اسناد و غیره جریان یابد، اگرچه در میان همه آن ها تبادل داده های الکترونیکی برجسته است.

این تکنیک امکان صرفه جویی در وقت را برای شما فراهم می کند، اما تفسیر و تجزیه و تحلیل حقایق اقتصادی را نیز آسان می کند. به لطف این تکنیک، سودمندی حسابداری، به دلیل کاربرد عملی آن، در مدیریت و توسعه فعالیت های اقتصادی در سطوح مختلف تعیین کننده است. به عنوان یک علم عملی، این رشته ای است که تکنیک های آزمایش خود مانند جمع آوری و تجزیه و تحلیل، اندازه گیری و غیره را توسعه می دهد، که همه آن ها برای ایده های متضاد با حقایق از طریق تجربه عمل می کنند.

تکنیک حسابداری در تحقیقات علمی، به عنوان یک تکنیک تایید، سعی می کند با بررسی گزاره های مبتنی بر تجربه و به ویژه از آزمایش، برخی حقایق خاص را آزمایش کند. علم مجموعه منظمی از دانش را تشکیل می دهد که شما به عنوان حسابدار، به طور منظم با توجه به پدیده های خاصی که از واقعیت می گیرید، به دست می آورید، در حالی که تکنیک ضمنی آن خود را به عنوان مجموعه ای از روش ها و منابع برای رسیدن به یک هدف نشان می دهد؛ اولین توانایی بدون دومی وجود ندارد.

چه چیزی حسابداری را به یک هنر تبدیل می کند؟

اول بهتر است بدانیم که هنر چیست؟ هنر چیزی است که ما انجام می دهیم، یک فعل. هنر بیان افکار، احساسات، شهود و امیال ماست، اما حتی شخصی تر از آن است که ما آن را به اشتراک می گذاریم.

هنر در شیوه ای که ما آن را تجربه می کنیم، که برای بسیاری تعمیمی از شخصیت است. این ارتباط مفاهیم صمیمی است که نمی توان آن را به تنهایی با کلمات به تصویر کشید. و چون کلمات به تنهایی برای ما کافی نیستند، باید آن ها را پیدا کنیم. معمولا تاکید می شود که همه علوم کاربردی هنر است مانند بیان اندیشه ها، احساسات، شهود و امیال. اما در عین حال، ترکیب تجارب، مهارت ها، تخیل، بینایی و توانایی، ما می توانیم نتیجه بگیریم که کاربرد حسابداری با این تعاریف مطابقت دارد، بنابراین ما می توانیم آن را یک بیان هنری در نظر بگیریم.

زمانی که شما به عنوان حسابدار در فرآیند تحقیق، تدوین مشکلات و تایید پاسخ ها قرار می گیرید، از آنجا که آن ها مجموعه ای از قوانین ثابت را تشکیل نمی دهند و نیاز به تمرین قوای ذهنی و تجربیات شخصی دارند، از دانش حرفه ای خاص خود به عنوان یک رسانه برای بیان شخصیت خود در سطح استراتژیک و مالی استفاده می کنید. همچنین می توانید این موضوع را در ارتباط با نتایجی که از تمرین خود به دست آورده اید، مشاهده کنید.

هدف شما به عنوان حسابدار جمع آوری، طبقه بندی، ثبت، توصیف، تفسیر، تجزیه و خلاصه کردن در شرایط پولی، عملیات یک نهاد، اعم از دولتی یا خصوصی، با هدف استخراج گزارش های ارزشمندی است که دلایل تصمیم گیری استراتژیک را پشتیبانی، شناسایی و روشن می کند.

این اطلاعات معنا و اعتبار عملی نخواهد داشت مگر اینکه برای بهبود پیشرفت اداری و پیش بینی ها برای توسعه عملکرد اقتصادی شرکت ها تحلیل و تفسیر شود. بنابراین اگر علم و هنر را در مولفه های اساسی زیر تشریح کنید شما به عنوان یک تصمیم گیرنده می توانید در هنگام تصمیم گیری با استفاده از برخی تکنیک های کم و بیش علمی و ابزارهای کم و بیش پیچیده مانند سیستم های خبره به خودتان کمک کنید، اما تصمیم نهایی به شما بستگی دارد.

• تحلیل و تفسیر عملیات : مجموعه ای از قضاوت های شخصی مربوط به محتوای صورت های مالی، براساس تحلیل و مقایسه.
• ارزیابی : ارزیابی وضعیت مالی و اقتصادی شرکت به عنوان یک اثر تشخیصی که از تجزیه و تحلیل و تفسیر عملیات به دست می آید، رفتار و نتیجه عملیات را تعیین می کند.
• تصمیم گیری: اقدام اجرایی اتخاذ شده براساس معیارهای مختلف و بنابراین تنها با حسابداری تعیین نمی شود.

تعریف حسابدار و تفاوت آن با دفتردار

حسابداری و دفترداری از بسیاری جهات با هم همپوشانی دارند. برخی می گویند دفترداری یکی از جنبه های حسابداری است. اما اگر بخواهید آن ها را از هم جدا کنید، می توانید بگویید که دفترداری روشی است که شما معاملات مالی خود را ثبت و دسته بندی می کنید، در حالی که حسابداری از طریق تجزیه و تحلیل، استراتژی و برنامه ریزی مالیاتی از این داده های مالی به خوبی استفاده می کند.

فکر کردن به اینکه من و شما به عنوان حسابدار، تنها باید با اعداد و ارقام سر و کار داشته باشیم، برای دیگران آسان است، اما واقعیت این است که یک حسابدار باید توانایی مشاهده مشکلات و راه حل های آن ها را از دیدگاه چند سطحی داشته باشد. محیط کسب وکار مدرن ایجاب می کند که حسابداران بیش از یک دفتردار عمل کنند؛ شما اینجا هستید تا به عنوان مشاور و بخشی از تیم تصمیم گیری نیز عمل کنید.

در واقع شما یک عنصر کلیدی از سازمانی هستید که برای آن کار می کنید، به خصوص در تصمیم گیری های استراتژیک. به این معنا که حسابدار شخصی است که آموخته است مشکلات را نه تنها با استفاده از یک رویکرد یا روش علمی که برای هر کسب وکار مدرن ضروری است، ببیند و حل کند؛ بلکه آموخته است که از مجموعه دانش و تجربیات شخصی خود برای ایجاد برنامه های استراتژیک برای رسیدن به اهداف سازمان استفاده کند. اینها حقایق هستند و به این معنا، حسابداری یک هنر علمی بسیار جالب، لذت بخش و کاربردی است.

درک علم یا هنر بودن حسابداری

حسابداری شامل یک تحقیق در مورد علت و اثر سوابق مالی است. این مجموعه دانشی است که به مجموعه ای از قوانین و اصول پیوسته بستگی دارد که کاربرد جهانی دارد. مفاهیم، مفروضات و عرف ها روش های حسابداری قابل قبول در سطح جهانی هستند. حسابداری نیاز به دقت و محاسبات دقیقی دارد که با قضاوت خلاق و مهارت به دست می آید. عملکردهای عالی حسابداری تابع انضباط و آموزش شدید هستند.

بنابراین حسابداری شامل مطالعه و اجرای مجموعه ای خاص از مهارت ها، روش ها و تکنیک ها برای رسیدن به نتایج مطلوب است. حسابداری هم یک علم است و هم یک هنر. وابستگی آن به عمل و ارتباط با یک اجرا براساس دستورالعمل های تعیین شده، عناصر هنری در حسابداری را نشان می دهد. با این حال، این روش تابع حسابداران و محیط کسب وکار در حال تغییر است و بنابراین اصول ثابت شده، صلب نیستند. در نتیجه گیری، علم و هنر حسابداری تابع درک فردی هستند. به نظر من، با وجود ماهیت هنری و علمی حسابداری در دنیای کسب وکار امروز، آینده آن موضوع حیاتی تحقیقات و بحث های درون سازمانی است.

به دلیل پیشرفت فن آوری و افزایش محبوبیت نرم افزارهای حسابداری، جنبه هنری حسابداری همچنان در حال محو شدن است. حذف عنصر انسانی و جایگزینی کامل آن با فن آوری حسابداری به معنای از بین رفتن است.